تولید اکسیژن از جو مریخ ، آزمایش موفقی که انجام شد - وبلاگ سال آرامش

به گزارش وبلاگ سال آرامش، آزمایشی که در مریخ اجرا شده نشان داد که استخراج اکسیژن قابل تنفس از جو نازک این سیاره امکان پذیر است.

به گزارش وبلاگ سال آرامش و به نقل از ساینس الرت، مدت هاست که بحث تولید اکسیژن در سیاره سرخ مطرح شده است، چراکه برای فرستادن انسان به آنجا، نیاز است که اکسیژن مورد نیاز در همان مریخ و با استفاده از هوای این سیاره تولید شود.

ناسا از خانه کوچک خود در شکم مریخ نورد استقامت، آزمایش بهره برداری منبع درجا(MOXIE) را مکرراً با شکستن مولکول های موجود در هوای مریخ برای تولید در یک منبع کوچک، اما ثابت اکسیژن انجام داده است.

در اکتشافات فضایی، استفاده از منابع درجا (ISRU) روشی است برای جمع آوری، پردازش، ذخیره سازی و استفاده از موادی که در دیگر اجرام آسمانی، ماه، مریخ، سیارک ها و غیره یافت شده یا تولید شده اند و جایگزین موادی می شوند که باید از زمین آورده شوند.

اکنون، MOXIE پس از انجام یک کار خوب، در حال بازنشستگی است. پم ملروی معاون مدیر ناسا در این خصوص می گوید: عملکرد چشمگیر MOXIE نشان می دهد که استخراج اکسیژن از جو مریخ امکان پذیر است؛ اکسیژنی که می تواند به تامین هوای قابل تنفس یا پیشران موشک ها برای فضانوردان آینده کمک کند.

او اضافه نمود: توسعه فناوری هایی که به ما امکان استفاده از منابع در ماه و مریخ برای ایجاد حضور طولانی مدت در آنها را می دهند، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. ایجاد اقتصاد قوی در آنها به ما امکان حمایت از یک کمپین اکتشافی اولیه انسانی در مریخ را خواهد داد.

آزمایش MOXIE که از طریق دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) طراحی شده است، از زمان فرود استقامت در مریخ در فوریه 2021 در حال انجام بوده است. اپراتورها روی زمین دستوراتی را به MOXIE ارسال کردند تا ببینند چگونه در طول زمان در شرایط مختلف مریخ اجرا می شود.

از آن زمان MOXIE، بیش از 16 بار و در مجموع 122 گرم اکسیژن تولید کرده است. ناسا می گوید این اندازه برای زنده نگه داشتن یک یک انسان برای 4 ساعت کافی است.

این ماده با الکترولیز کار می کند و از یک جریان برای هدایت تجزیه الکتروشیمیایی دی اکسید کربن به اتم های تشکیل دهنده آن استفاده می کند. MOXIE هوای مریخ را از طریق فیلتری جذب می کند. این هوای تصفیه شده مریخ سپس فشرده و گرم می شود و از طریق الکترولیز اکسید جامد (SOXE) ارسال می شود. الکترولیز دی اکسید کربن را به مونوکسید کربن و یون های اکسیژن تقسیم می کند.

مونوکسید کربن تخلیه می شود، اما اتم های اکسیژن دوباره به O2 یا اکسیژن مولکولی ترکیب می شوند؛ یعنی نوعی که برای زنده ماندن به آن نیاز داریم. سپس این گاز پیش از اینکه دوباره تخلیه شود، برای کمیت و خلوص اندازه گیری خواهد شد.

هر سری از این فرایند چند ساعتی طول می کشد. پس از چند ساعت گرم کردن، MOXIE در هر آزمایش به مدت یک ساعت اکسیژن را جمع آوری می کند و پس از آن یک دوره خاموش می شود. در این ساعت کار، MOXIE برای تولید حداکثر 10 گرم یعنی حدود 20 دقیقه اکسیژن قابل تنفس برای یک فضانورد طراحی شده است.

حتی در بدترین حالت، دستگاهی مانند MOXIE می تواند سایر منابع اکسیژن را تکمیل کند و اندازه محموله مورد نیاز برای حمل از زمین را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید:

• جولان شبه علم به نام موجودات فضایی | بحث داغ مایش اجسادی در کنگره مکزیک با ادعای فرازمینی بودن

کاوشگران آینده مریخ به تمام کمکی که می توانند برای خودکفایی دریافت کنند، نیاز دارند. بین نیازهای تنفسی تیمی از فضانوردانی که به مدت یک سال در مریخ زندگی می کنند و پیشران مایع مورد نیاز برای تامین انرژی یک فضاپیما، حدود 500 متریک تن اکسیژن مورد نیاز است.

با این حال باید منتظر ماند. هنوز مسائل فراوانی در این راه وجود دارد که باید قبل از اینکه انسان برای اقامت طولانی مدت در سیاره سرخ تلاش کند، آزمایش و حل شود. اکسیژن تنها یکی از آنهاست.