چرا دوست داریم ربات های فضایی را انسان سازی کنیم؟ - وبلاگ سال آرامش

به گزارش وبلاگ سال آرامش، کسانی که از نزدیک با این فرستادگان رباتیک کار می نمایند و بعلاوه مردم تمایل دارند آن ها را انسان سازی نمایند یا به این ربات های بی جان ویژگی های انسانی ببخشند. کارشناسان در مصاحبه با بیزینس اینسایدر گفتند که این کار می تواند به ماموریت یاری کند.

وقتی یک مریخ نورد یک عکس سلفی را می فرستد، مهندسان و دانشمندان روی زمین احساس می نمایند که آن را از دوستی دریافت می نمایند که سال هاست ندیده اند. ما می دانیم که مریخ نورد ها ربات هستند، اما آن ها را مانند دوست یا حیوان خانگی در نظر می گیریم. چه چیزی باعث می گردد که ما تا این مقدار به آن ها احساس وابستگی داشته باشیم؟

به گزارش بیزینس اینسایدر، کسانی که از نزدیک با این فرستادگان رباتیک کار می نمایند و بعلاوه مردم تمایل دارند آن ها را انسان سازی نمایند یا به این ربات های بی جان ویژگی های انسانی ببخشند. کارشناسان در مصاحبه با بیزینس اینسایدر گفتند که این کار می تواند به ماموریت یاری کند.

جانت ورتسی (Janet Vertesi)، جامعه شناس علم و فناوری دانشگاه پرینستون (Princeton University) و قوم شناس حاضر در چندین مأموریت فضایی رباتیک ناسا گفت: در تمام ماموریت های ناسا، مردم این احساس را دارند که با وسیله نقلیه، خواه مریخ نورد و مدارگرد، خواه فرودگر ارتباط برقرار می نمایند. ربات چیزی است که کل علاقمندان را گردهم می آورد و مانند نماد یک گروه است.

پاسخ دادن به چهره های رباتیک از نظر احساسی سخت است

حتی دانشمندان و مهندسان نیز نمی توانند ویژگی های انسانی را به ربات های فضایی نسبت دهند. ابیگیل فریمن (Abigail Freeman)، دانشمند پروژه مریخ نورد کنجکاوی (Curiosity) گفت: این روشی است که مریخ نورد ها بر مبنای آن طراحی شده اند. مغز ما به گونه ای طراحی شده است که از چیز هایی که فقط به صورت مبهم شبیه به چهره هستند، چهره بسازد.

ثبت نخستین سلفی مریخ نورد فرصت

مریخ نورد های فرصت (Opportunity) و اسپیریت (Spirit) را در نظر بگیرید که در سال 2004 روی سیاره سرخ فرود آمدند. هر دو مریخ نورد با کاوش و جمع آوری داده ها در سطح مریخ، از عمر مورد انتظار 90 روزه خود فراتر رفته اند.

مانند بیشتر مریخ نورد های نو، این دو مریخ نورد دارای یک دکل دوربین هستند که به گردن شباهت دارد. فریمن گفت: مریخ نورد واقعا شبیه یک چهره به نظر می رسد و این از دیدگاه علمی عمدی است. ما دو دوربین داریم که فاصله آن ها با فاصله چشم ها برابر است. بعلاوه، مریخ نورد ها دارای بازو های رباتیکی هستند که به گونه ای طراحی شده اند که مانند یک زمین شناس انسان کار نمایند.

امیلی استو (Emily Stough)، مهندس کاوشگر اینسایت (Insight) گفت: ما همراه این کاوشگر های رباتیک به خوبی زندگی می کنیم. مثل این است که دوستان شما به یک ماجراجویی بزرگ می روند و همه این عکس های عالی را می گیرند و شما می توانید از خانه آن ها را دنبال کنید. توانایی ربات ها در گرفتن عکس های سلفی روی سطح مریخ باعث می گردد آن ها خودآگاه به نظر برسند. مریخ نورد ها می توانند از دوربین متصل به بازوی رباتیک خود برای گرفتن سلفی روی سطح مریخ استفاده نمایند.

کیتی استک مورگان (Katie Stack Morgan)، دانشمند پروژه مریخ 2020 (Mars 2020) گفت: خودآگاهی خاصی ورای گرفتن عکس سلفی وجود دارد و من فکر می کنم ما می توانیم آن را به مریخ نورد انتقال دهیم. البته ما کسانی هستیم که به آن می گویند این کار را انجام دهد. وی اضافه کرد: چیزی که همواره در خصوص سلفی ها توجه مرا جلب می نماید، این است که چگونه یک شیب ظریف دکل می تواند احساسات انسانی متفاوتی را در مقایسه با یک نمای روبرو و مستقیم انتقال دهد.

شخصیت ربات ها در مقابله با چالش های مریخ ظاهر می گردد

با سپری شدن ماموریت یک مریخ نورد شش چرخ، شخصیت آن نمایان می گردد. طراحی اسپیریت و فرصت کاملا یکسان بود، اما براساس مکان های گوناگون فرود آن ها روی مریخ، نهایتا دو تجربه بسیار متفاوت داشتند. فریمن گفت: اسپیریت این شخصیت را در جایی به دست آورد که واقعا در خاک می غلتید و به انجام دادن کار های سخت تری احتیاج داشت.

مریخ نورد فرصت نیز پس از کشف شواهد زمین شناسی مبنی بر وجود آب مایع به عنوان خانم کوچک بی نقص دست یافت.

مدل های کاملی از سه نسل مریخ نورد

کنجکاوی، مریخ نوردی به مقدار یک خودرو است که در سال 2012 روی مریخ فرود آمد. به گفته مورگان که به عنوان زمین شناس در مأموریت کنجکاوی حضور داشت، مهندسان آزمایشگاه پیش رانش جت (JPL) محبت آمیز آن را جورج نامیدند. این ربات انعطاف پذیر در طول ماموریت خود مجبور بود بر چندین مشکل غلبه کند.

مورگان ادامه داد: شما احساس می کنید که مریخ نورد در حال مقابله کردن با چالش ها است و این کار ها نهایتا به اقدامات بسیار انسانی تبدیل می شوند. دوره فراز و نشیب های کار کردن با فضاپیما، زمانی است که شما یک ارتباط عاطفی را شروع می کنید. شما واقعا آن ها را به عنوان یک دوست و شریک می بینید که در حال همکاری کردن با شما است. ما کار روی زمین را انجام می دهیم و مریخ نورد ها کار روی مریخ را انجام می دهند. همه اعضای گروه ماموریت، این سطح از نسبت دادن خصوصیات انسانی به یک ربات واقعی را قبول ندارند. ورتسی گفت: برای بعضی افراد، انسان سازی بیش از مقدار پیش می رود، زیرا فشار مراقبت واقعی از ربات را از بین می برد.

خداحافظی کردن با یک دوست سخت است

برای گروه های متشکل از صد ها مهندس و دانشمندی که روی فضاپیمای مریخ کار می نمایند، سرانجام یک ماموریت به معنای از دست دادن یکی از اعضای اصلی گروه است. ورتسی گفت: این موضوع بعلاوه به معنای از دست دادن گروهی است که شما چندین دهه با آن بسیار سخت و فشرده کار نموده اید.