خاطره معصومه زنده می ماند؛ دختربچه ای که زندگی بخشید - وبلاگ سال آرامش

به گزارش وبلاگ سال آرامش، لباس عروس بچگانه اش را به تن نموده بود. این یعنی برای عروسی خواهرش آماده می شد، اما انفجار امانش نداد. نتوانست عروسی خواهرش را ببیند. معصومه 10 ساله در اثر یک جرقه، در خانه شان سوخت وخاکستر شد، اما این انتها دفتر زندگی اش نبود.

به گزارش شهروند، این دختربچه ناجی چند بیماری که امیدی به زنده ماندن نداشتند، شد. آن ها را از مرگ نجات داد و خودش از این جهان رفت. نفس می کشید، اما با دستگاه.

بچه ای که آتش، بدن نحیفش را بی رمق و بی جان نموده بود. دختر 10 ساله ای که خانواده اش هنگام وداع با او، نتوانستند او را بشناسند از بس که سوخته بود. آن ها با دخترشان خداحافظی کردند و معصومه خودش رفت، ولی به دیگری جان داد.

روز 12 اردیبهشت بود که صدای انفجار در یکی از کوچه های روستای بایع کلا شهرستان نکا، مردم را وحشت زده کرد. انفجار در یک خانه رخ داده بود. جایی که معصومه تنها، با آهنگ مخصوصش در حال تمرین پایکوبی بود.

همان لحظه داماد خانواده از راه رسیده بود، درست مقابل در بود که این انفجار رخ داد. همگی به آن خانه رفتند. آن ها با صحنه تلخ ودردناکی روبه رو شدند. معصومه سوخته بود، آتش روی بدنش زبانه می کشید و او به این سو و آن سو می دوید. تااینکه همسایه ها او را گرفتند.

پدرش که خودش را رسانده بود، دخترکش را در آغوش کشید و او را به بیمارستان رساند. ولی دیگر دیر شده بود. جانی برای معصومه نمانده بود.

روز هولناک

دختربچه 10 ساله دچار مرگ مغزی شد. خواهر این دختر، درباره جزئیات این ماجرای هولناک می گوید: چندروز دیگر عروسی من بود. خواهرم خیلی برای این عروسی ذوق داشت. او هرروز لباس عروسش را می پوشید و با آهنگ مخصوص، تمرین پایکوبی می کرد تا در عروسی من بپایکوبید. آن روز هم من صبح زود از خانه مادرشوهرم به خانه خودمان رفتم. می خواستم لباس عوض کنم و سر کار بروم. محل کار من و پدرم خیلی به خانه مان نزدیک است. تقریبا روبه روی خانه مان می گردد. ما همگی سر کار رفتیم. معصومه هم در خانه ماند. تااینکه نزدیک ظهر با من تماس گرفتند و خبر از انفجار دادند. بلافاصله خودم را به خانه رساندم. وقتی رسیدم پدرم معصومه را به بیمارستان برده بود.

رضایت مادر

داماد خانواده تنها کسی بود که از نزدیک این حادثه هولناک را دید. او، معصومه را دیده بود که در میان شعله های آتش گرفتار مانده بود.

خواهر معصومه ادامه می دهد: وقتی شوهرم برایم تعریف کرد که معصومه چطور به این سو و آن سو می دوید انگار جهان روی سرم خراب شد. ما سه خواهر بودیم. معصومه بسیار شیرین و بامزه بود. مرا هم خیلی دوست داشت. دلش می خواست در عروسی من برترین باشد. کلی برنامه ریزی نموده بود، اما نمی دانیم چرا این بلا سرش آمد. وقتی آتش نشانی رسید جرقه یکی از کلید پریز ها را دلیل این ماجرا دانست. حالا نمی دانیم چطور این رخ داده بود.

از آنجایی که لباس عروس به تن معصومه بود، همه ما فهمیدیم که او بازهم در حال تمرین پایکوبی بوده که چنین اتفاقی برایش افتاده است. معصومه 4 یا 5 روز در بیمارستان بستری بود. بعد از آن دکتر ها نزد ما آمدند و از مرگ مغزی خبر دادند. آن ها با ما صحبت کردند و گفتند که می توانیم اعضای بدنش را اهدا کنیم. من و خواهرم و پدرم بلافاصله قبول کردیم، اما مادر معصومه قبول نمی کرد. درواقع معصومه خواهر ناتنی ما بود. پدرم بعد از مرگ مادرم با مادر معصومه ازدواج کرد و ما صاحب یک خواهر دیگر شدیم. برای همین مادر معصومه راضی نمی شد.

یاد خواهرم زنده می ماند

این دختر در ادامه صحبت هایش می گوید: سال ها پیش مادرم بر اثر تصادف جان باخت. آن موقع ما بچه بودیم و چیزی متوجه نمی شدیم، اما در آن موقع مادربزرگم راضی به اهدای اعضای بدن مادرم نشده بود. وقتی ما بزرگ تر شدیم و در خصوص اهدای عضو شنیدیم خیلی ناراحت شدیم که چرا اعضای بدن مادرم را اهدا نکردند. با این کار حداقل می دانستیم که قلب مادرم می تپد و او توانسته چند نفر را از مرگ نجات دهد. این موضوع در فکر مان مانده بود. حتی من خودم رفتم و کارت اهدای عضو گرفتم. برای همین وقتی موضوع معصومه پیش آمد ما بلافاصله قبول کردیم. برای مادر معصومه، ماجرای مادرم را تعریف کردیم. او هم در نهایت قبول کرد و اعضای بدن خواهرم اهدا شد.

البته با این شرط که ما بدانیم چه کسانی اعضای بدن خواهرم را گرفته اند و بتوانیم با آن ها ارتباط برقرار کنیم. حالا هم این کار انجام شده فقط دکتر ها می گویند فعلا برای اینکه بدانیم اعضای بدن معصومه به چه کسانی اهدا شده، زود است. باید کمی صبر کنیم. ولی با این حال کمی حالمان بهتر شد و هیچ کدام از اهدای اعضای بدن خواهرم ناراضی و پشیمان نیستیم. با این کار یادوخاطره خواهرم زنده می ماند.