جلوگیری از پرخوری با القای شوک برقی به مغز - وبلاگ سال آرامش

به گزارش وبلاگ سال آرامش، به گفته دانشمندان، القای شوک الکتریکی به مغز از پرخوری جلوگیری می نماید.

دانشمندان می گویند پرخوری دو زن پس از تحریک مغزشان با برق متوقف شده است. به نظر می رسد القای شوک الکتریکی به مغز، دو زن را از پرخوری باز داشته است.

دکتر کیسی هالپرن، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه پنسیلوانیا گفت: او و همکارانش تصمیم گرفتند تا تحریک عمیق مغز را روی بیمارانی که این اختلال شایع، اما کمتر گزارش شده را داشتند، امتحان نمایند.

همان طور که در مقاله ای در مجله Nature Medicine منتشر شده، شرح داده شده است، این کارآزمایی، دو بیمار به نام رابین بالدوین 58 ساله و لنا تولی 48 ساله را به مدت شش ماه دنبال کرد که در این مدت دستگاه کاشته شده در مغز آن ها فعالیت در ناحیه ای از مغز به نام هسته اکومبنس (nucleus accumbens) را که در اعتیاد دخیل است، تحت نظر داشت.

هر زمان که این دستگاه، سیگنال هایی را حس می کرد که میل به غذا را پیش بینی می کردند، آن ناحیه از مغز را تحریک می کرد و سیگنال ها را مختل می کرد.

اکنون پرخوری آن ها چیزی نیست که معمولاً به عنوان پرخوری در نظر گرفته می گردد. گزارش ها می گویند شرایط این بیماران شامل پرخوری چندین بار در هفته و در پی آن احساس از دست دادن کنترل و احساس انزجار بوده است.

پژوهشگران قبلاً از تحریک عمیق مغز برای آرام کردن نورون های هسته اکومبنس در موش ها استفاده نموده بودند و توانسته بودند از پرخوری این حیوانات جلوگیری نمایند، اما می خواستند بدانند آیا این در انسان ها نیز کار می نماید؟این دستگاه ناحیه مربوطه مغز را تحریک می کرد و سیگنال های مربوط به ولع و پرخوری را مختل می کرد.

برای هر یک از این دو زن یک ضیافت 5000 کالری از غذا های مورد علاقه وی در زمانی که گرسنه نبودند، فراهم شد. این دو زن که محرک های عاطفی خاص خود را که می تواند باعث پرخوری آن ها گردد، برای گروه پژوهشی توصیف نموده بودند، به آن ها اجازه دادند تا آن ها را ترغیب نمایند تا با این محرک ها آن ها را در راستای هدف مطالعه تحریک نمایند.

دستگاهی که برای ضبط سیگنال ها و تحریک مغز در موش ها استفاده می گردد، به صورت تجاری در دسترس است و برای درمان صرع مقاوم به دارو تأیید شده است. این دستگاه با جراحی در زیر پوست سر کاشته می گردد و سیم هایی از میان جمجمه به هسته اکومبنس در هر نیم کره مغز متصل می گردد.

هنگامی که این دو زن غذا می خوردند، پژوهشگران تکانه های الکتریکی را در هسته اکومبنس آن ها ثبت کردند. بر اساس این انتشار، هر زمان که دستگاه سیگنال های هسته اکومبنس را که در مطالعات قبلی برای پیش بینی میل به غذا یافت می شد، حس می کرد، آن ناحیه مغز را تحریک می کرد و سیگنال های مرتبط با ولع به غذا را مختل می کرد.

آزمایش شوندگان گزارش دادند که هر زمان که دستگاه ها فعال می شدند، دیگر تمایلی به پرخوری یا ولع و میل غیرقابل کنترل به غذا خوردن نداشتند.

در طول شش ماه پیگیری این درمان، هر دو آزمایش شونده موارد پرخوری بسیار کمتر و کاهش وزن خود را گزارش کردند. آن ها بعلاوه متفاوت غذا می خورند.

هالپرن، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: این یک مطالعه امکان سنجی اولیه بود که در آن ما در درجه اول ایمنی را ارزیابی می کردیم، اما مطمئناً مزایای بالینی قوی که این بیماران به ما گزارش کردند واقعاً چشمگیر و هیجان انگیز است.پژوهشگران می گویند، همین درمان را می توان برای سایر اختلالات مربوط به غذا خوردن نیز اعمال کرد.

آن ها می گویند، این دو زن که دستگاه هایشان یک سال پیش کاشته شده بود، این امکان را داشتند که بعد از 12 ماه آن ها را از سر خود خارج نمایند، اما هر دو نفر می خواستند آن ها را نگه دارند، زیرا دیگر هوس خوردن سیری ناپذیر و پرخوری کردن نداشتند؛ بنابراین شرایط آن ها به مدت سه سال پیگیری خواهد شد.

پژوهشگران هم اکنون آغاز به ثبت نام بیماران تازه برای یک مطالعه بزرگ تر نموده اند. آن ها خاطرنشان می نمایند که این درمان را می توان برای سایر اختلالات مرتبط با از دست دادن کنترل در اندازه غذا خوردن از جمله پرخوری عصبی اعمال کرد.

آن ها تاکید می نمایند که قبل از تایید این درمان به وسیله سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) باید این روش را بر روی حداقل 100 نفر در چندین مرکز پزشکی آزمایش نمایند.

منبع:آی ای

وبلاگ سال آرامش علمی پزشکی کلینیک